ΤΑΡΑΤΑΤΑΜ ΚΑΙ ΧΟΠ
Μες στην παλάμη τ’ ουρανού και στις αλάνες του
σε παραμύθι τη ζωή μου κυνηγάω
ξέφρενα σύνορα καλπάζουνε στο χάρτη μου
γιατί στροφάρει αυτός ο Γκρήνουιτς ρωτάω
Γραμμένους νόμους και παλάτια αμετανόητα
με τη σφεντόνα του παιδιού να κυνηγάω
και την αγάπη που φωνάζει ακατανόητα
σε ποιό ταξίδι να της τάξω να την πάω
Ν’ ανοίξω δρόμους μέσα στα πέλαγα
μέσα στα πέλαγα να ψάχνομαι
απ’ την Οδύσσεια τους ήρωες να βγάλω
να βρω τη χώρα των θαυμάτων των μεγάλων
όλα τα ρέστα μου στην τρέλα μου απάνω
ταρατατάμ και χοπ και να την κάνω
Οργή και περηφάνεια μου που θέριεψες
Τι ωφελεί άλλο γι’ αγάπη να θυμώνεις
αφού του όνειρου την πόρτα όποιος έκλεισε
μόνος του πέθανε χωρίς να τον σκοτώνεις
Ν’ αφήσω πίσω μου ντυμένους με τ’ ανθρώπινα
που τον καθρέφτη τους τον ίδιο τον τρομάζουν
παίρνω μαζί μου ένα φιλί αμεταχείριστο
και άφησέ τους μες στα “δήθεν” να βουλιάζουν