ΟΛΑ ΑΘΛΟΣ ΔΙΚΟ ΜΟΥ

Πατέρας μου είναι ο Θεός
ή μήπως είναι γυιος μου
μήπως εγώ κι η ανάγκη μου
τον έστησα εμπρός μου
τον βάφτισα μ’ ονόματα
που πρόσταζε ο καιρός μου
κι όλα

ΑΘΛΟΣ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ…

Τιτάνες ήταν κάποτε
ή τα στοιχειά της Φύσης
το μέγα Δωδεκάθεο
Θεός της θείας κρίσης
Έρωτας με τα τόξα του
άντρας μου ή ο γυιος μου
κι όλα κι όλα

ΑΘΛΟΣ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ…

Παίρνω το πάθος μου αγκαλιά
και σκηνικό δικό μου,
άσε με Πρωτομάστορα
ν’ απλώσω τ’ όνειρό μου.

Αερικό σε θάλασσες
και άδειο το πλευρό μου
θα φτειάξω Πρωτομάστορα
τον κόσμο των παιδιών μου

Τραβάω τη χρυσή κλωστή
ξηλώνω το θεριό μου
στέγασα όλους τους Θεούς

ΕΚΤΟΣ… ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ

«Απ’ τα μαλλιά τους κρέμονταν
και στάζαν οι πλανήτες»
δεν ρώτησα αν ήτανε
αλήθεια ή παγίδες

Τόσους Θεούς που φρόντισα
που πίστεψα και στόλισα
φαινόμενα
φαινόμενα κομήτες