ΦΡΑΧΤΗΣ

ΜΕΙΝΕ ΕΚΕΙ ΣΤΑ ΚΟΡΦΟΥΡΑΝΙΑ, ΘΕ’ ΜΟΥ
ΚΙ ΕΓΩ ΑΝΑΜΕΣΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ Τ’ ΑΝΘΡΩΠΟΥ 
ΡΙΧΝΩ ΦΡΑΧΤΗ

Του νου μαθές, παραγιομώσαν οι φαρέτρες
έχω καημό, πονάω, ακούς;
Σεβάσου τις δικές μου χούφτες νομοθέτρες
Με αστραπές εδώ πηδάει της Γης το αίμα
χρόνια πολλά ξεγέλασες κι εμένα

Κι εσύ μου απαντάς:

"Μ’ ΑΡΕΣΕΙΣ
ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΙΣ' ΕΣΥ ΠΑΙΔΙ
ΣΤΡΟΦΑΡΕΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΝΕΥΜΑ".

Νίκη Παπαθεοχάρη
Επιρροές: “ΤΕΡΤΣΙΝΕΣ” Ν.Κ.