ΕΚΑΒΗ

"ΘΕΩΡΩ ΤΗ ΘΕΙΑ ΓΝΩΜΗ
ΟΤΙ ΤΑ ΤΙΠΟΤΕΝΙΑ ΤΑ ΑΝΕΒΑΖΕΙ
ΚΑΙ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΤΑ ΣΒΗΝΕΙ"

ΚΙ ΕΡΙΞΕ ΤΟ ΣΤΕΜΜΑ ΤΗΣ
ΣΤΗ ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ ΤΡΟΙΑ

Μέσα από τα Κύκλεια Έπη
το παράστημα, η περηφάνεια και το μεγαλείο της

Στα δυο της δάκρυα, συμπαγής η τραγωδία της
Στα έσχατα όρια της απόγνωσης
σαν πύρινος δαυλός αρθρώνεται
η καταγγελία της κατά των Θεών

ΤΟ CREDO ΤΗΣ, ΕΥΓΛΩΤΤΗ ΑΣΥΛΙΑ
ΗΧΕΙ ΣΑΝ ΑΞΙΩΜΑ

Θεσμοποιεί τις κοινές μας ατομικές
και συλλογικές θεμελιώδεις ιδέες.