ΑΡΕΤΗ – ΗΡΑΚΛΗΣ
ΗΡΑΚΛΗΣ
Κόρη σεμνή μπροστά μου μπες κι οδήγησέ με
το φως σου γίνεται σκοπός για τη ζωή μου
είν’ η μορφή σου χαραγμένη στον αέρα
και στην ομίχλη θα μπορώ να σε διακρίνω
ΤΗΝ ΑΣΤΡΑΠΗ ΑΠ’ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Μ’ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΜΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΑΦΗΝΩ
ΕΓΩ ΣΤΗ ΧΑΡΗ ΣΟΥ ΚΥΡΑ ΜΟΥ ΟΡΚΟ ΔΙΝΩ
ΑΡΕΤΗ
Είμαι δικιά σου και ποτέ μη λησμονήσεις
κόρη Φωτιάς είναι η Φλόγα που παλεύει
Κάτεχε πάντα στο μυαλό σου μια αλήθεια
πως μόνο εκείνος το σκοτάδι που ανιχνεύει
με απλωμένη αφοβιά μες στην ψυχή του
τη Γη αλλάζει τα Ουράνια στοχεύει
Είσαι δικός μου με τη Φλόγα που παλεύει
ΗΡΑΚΛΗΣ – ΑΡΕΤΗ (duetto)
Εσύ κι Εγώ είναι πολλοί, δεν είναι δύο
με μια ψυχή γεμάτη δύναμη κι ελπίδα
Εσύ κι Εγώ είναι πολλοί, δεν είναι δύο
μαζί ν’ αλλάξουμε της Γης αυτή τη Μοίρα
Βαρύ το σώμα των ανθρώπων με τα πάθη
Ποτέ μην πούμε ο Αγώνας πως εχάθη