INACCOMPLI

Στα κοπάδια του κόσμου βρεθήκαμε
μαχαλάδες σκοτάδια
χαθήκαμε
νομοθέτης ο Έρωτας
σκλάβος
μαύρα έθιμα αιώνες στο λάθος

Στα κοπάδια του κόσμου βρεθήκαμε
σκουριασμένες τις άγκυρες βρήκαμε
λατρεμένη σιωπή μας αμήχανη
τ’ακριβά μου τα λόγια χαθήκανε
στα μεγάλα σου μάτια κρυφτήκανε

Της βροχής λυπημένο μου πρόσωπο
ποιας φυλής τάχα γόνος να είσαι
με καλέμι χαράζεις το στήθος μου
του πλανήτη τα σύνορα
σβήσε

Τόσα χρόνια
κι ο έρωτας άγνωστος
στο βυθό σου καρδιά μου
ανοιχτή αγκαλιά για να σφίξεις την έρημο
μοναξιά θάλασσά μου

Στο ταξίδι το χώμα του έσερνε
Ανατολή για να σμίξει τη Δύση
το φιλί μας δεμένο το θέλησες
εχθρική μου θεότητα Φύση

Πώς τρελαίνεται ο νόμος του Ένστικτου
δίχως λέξη κοινή για να πούμε
δραπετεύει το κόκκινο άλογο
συλλαβές βρίσκει άγνωστης γλώσσας
κι ό,τι θέλουμε ακούμε

Πες μου πόσο περπάτησες
σκηνοθέτη μου Μοίρα
η ψυχή μου πώς τρέμει
να πιαστεί ο Θεός και ν’ανέβει
απελπισμένη μου ελπίδα
τέτοια αγάπη παράλογη
παίρνω όρκο
πως ποτέ στη ζωή μου δεν είδα

Στην καρδιά μου
στασίδι η μορφή σου
το προφίλ των κροτάφων
και των δυο πληγωμένων μονομάχων
του «σε θέλω» με την πανοπλία του
και της αφοπλισμένης αφής σου

Θα κρυφτώ στην κοιλιά του προβάτου
κι απ’τον Κύκλωπα μπροστά θα περάσω
και θα κάνω το γύρο θανάτου
να σε δω μια φορά
πριν σε χάσω

Στα κοπάδια του κόσμου βρεθήκαμε
μην το πεις
μη μου πεις πως χαθήκαμε
χαθήκαμε…