DES MOMENTS
SANS TOI

Μόνος μου πάλι στο σπίτι σιωπή
όλα σκοτάδι μου λείπεις εσύ
πώς να πλαγιάσω ν’ανάψω κερί
φλόγα που καίει γυρεύει κορμί

Αν δε σε δω πώς να μου πω δε μένει η αγάπη εδώ
Γδύσε με τώρα σβήσε τα φώτα εκεί έχω μείνει εγώ

ΜΟΥ ΄ΠΕΣ ΘΥΜΑΝΑΙ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΥΣ ΑΛΗΤΕΣ
ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΝΑ ΖΕΙΣ
Η ΩΡΑ ΠΕΡΝΑΕΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΠΟΝΑΕΙ
ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΝΑ ΜΠΕΙΣ

ΠΕΣ ΜΟΥ ΣΕ ΘΕΛΩ ΚΙ ΕΓΩ ΣΑ ΣΚΙΑ
ΠΕΡΝΑΩ ΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΘΑ ΔΕΙΣ
ΔΩΣ΄ΤΑ ΜΟΥ ΟΛΑ ΓΙΑ ΝΑ΄ΧΩ Ν΄ΑΝΤΕΧΩ
ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΔΕ Σ΄ΕΧΩ ΚΙ ΑΡΓΕΙΣ

Ίσκιος που ψάχνει εσένα να βρει
τ’όνειρο καίει χωρίς το φιλί
βρέχει στο δρόμο στεγνώνει η φωνή
άδεια η νύχτα φορτώνει η ψυχή.