EVERYONE IS ALONE

Εγώ σε βλέπω να μου δίνεσαι ολόκληρη
και το σακάκι μου φοράς όταν σου λείπω
να σε ρωτάω αν κρυώνεις, γιατί ντύθηκες
να λες “γιατί έτσι νιώθω πως είμαστε δύο”

Ξαφνικά σαν να τέλειωσε ο χρόνος μας
κι όταν είπα “έλα δίπλα μου μείνε”
“η ζωή είναι μία” μου φώναξες
“κι ο καθένας μονάχος του είναι”

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΟΥ, ΛΕΣ
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ
ΜΑ ΕΜΕΝΑ ΠΟΤΕ ΔΕ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΣ
ΑΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΟΥ, ΝΑΙ
ΜΑ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ‘ΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
ΣΤΟ ΣΑΚΑΚΙ ΜΟΥ ΜΕΣΑ ΚΙ ΔΥΟ
ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΝΑ ΖΩ
ΚΑΙ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ ΣΟΥ
…ΕΓΩ ΘΑ ‘ΘΕΛΑ ΝΑ ‘ΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ

Άνοιξα όλες τις στιγμές μας που μου έλεγες
“αγκάλιασέ με τόσο μέχρι να πονέσω”
Τώρα σαν θύμηση κοιμάσαι κάπου μέσα μου
μη μου ξυπνήσεις γιατί ξέρω δε θ’αντέξω…